Ben tango dinlemeyi çok severim ama yapmayı bir türlü beceremedim. Tango dersi almaya da iş hayatı süreci içinde hiç vaktim olmadı. Geçen gün arkadaşlarla konu tangoya geldi. Ben severim, ben ders aldım, ben her hafta gidiyorum vs. konuşulurken birisi bir yerde pazarları tango geceleri olduğundan söz ederek önümüzdeki hafta gider miyiz dedi. Herkes gideriz havasındayken sessiz kalan bana bir anda başlar döndü, gideriz ama beni tango yapmaya zorlamazsanız, çünkü ben dinlemesini seviyorum ama yapmasını bilmiyorum dedim. Bilmesen de olur bildiğin kadar yaparsın biz de sana yardımcı oluruz. Benimle dalga geçmek istiyorsunuz size o fırsatı vermem dedim. Birisi atıldı yani şimdi biz senin kadar briç oynayamıyorsak hiç oynamayalım mı? Düşündüm doğru söylüyor. Bu kadar briç oynayan kişi bu işi milli olacak düzeyde yapamayacağını bile bile niye oynuyor, dersler alıyor kendini geliştirmeye çalışıyor ? Sonra farkettim ki bazı insanlar yalnızca yeteneklerinin olduğu ve başarılı olacağı alanlara zaman veriyorlar, ve bunlar üst düzeyde başarılı olamayacaklarını anladıkları anda bu alanı terketmeyi seçiyorlar, buna karşılık diğer bazı insanlar çok üst düzeye çıkamayacaklarını bilmelerine rağmen bu alanda kendilerini biraz olsun geliştirebilmeyi bir yaşam keyfi olarak kullanabiliyorlar. Ben acaba hangi grupta yer alıyordum, yalnızca başarılı olacağımı bildiğim alanların dışına çıkmayarak mı yaşamımı yönetiyordum yoksa başarı şansımın fazla olmayacağını bildiğim alanlarda da yaşam keyfi almaya çalışan bir yapım var mıydı ? O sohbetin belki birkaç saniyesinde bu düşünceler kafamın içinde dolandı durdu. Birden klüplerde briç oynayan ve brici sosyal bir aktivite olarak algılayan kişilere daha bir sıcak hissettim kendimi. Bu kişiler hata yapmaktan korkmayan kişilerdi, hatta hata yapacaklarını da bilerek gönül vermişlerdi brice, çünkü brici yaşamlarında kendilerini geliştirecek bir enstruman olmanın yanısıra bu yolculuğun kendisinin bir keyif olması gerektiğini anlamış ve ulaşılacak yerin çok da önemi olmadığının farkına varmış insanlardı. Kendilerine bir kere daha saygı duydum.
16.Nisan.2006
CUMHURİYET'e VEDA - HERKESE MUTLU 2014
11 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder