VELİ BEYİN KAYGISI

Cumhuriyetin ilk yılları, Afyon askeri bando mızıka şefi Veli bey Ankara’ya gelir. O yıllarda bando görevlilerinin terfileri yalnızca senelerle ölçülmeyip aynı zamanda mesleki düzeylerinin de kontrol edilmesi gerekmektedir. Cumhurbaşkanlığı bando mızıka şefi - ki Veli beyin çok eski ahpabıdır – gerekli formaliteleri yerine getirdikten sonra Veli beyle yemeğe çıkarlar, rakı masasında dostuna ailesini ve çocuklarını sorar. Veli bey dertlidir, büyük oğlu üniversiteye girmiş, kariyerinde yükselme yolundadır, ama küçük oğlu Orhan İstanbulda sanatçı havasında bir gruba takılmış üniversiteyi bırakmış, şiir yazmakla uğraşıyormuş. Afyon’daki tüm aile Orhan’ın bu tutkusunun bir meslek oluşturamayacağı nedeniyle üzüntülüymüş. Yıllar geçer Veli’nin oğlu Orhan Veli Kanık tüm Türkiye’nin tanıdığı bir şair olur, ismini edebiyat dünyasına altın harflerle kazır, ağabeyisinin ismini bileniniz var mı bilemiyorum. Bu öyküyü niye anlattım, yıllar önce Denizli’de Rotaryenlere briç üzerine bir konferans vermiştim, sorular kısmında arkalarda oturan İsmail İyilikçi isminde bir amcam kalktı ve dedi ki “Brici çok güzel anlattınız ama benim yangınımın nedeni briç. Oğlum tüm Denizli’nin iftihar ettiği bir çocuktu, çok zeki, kendisinden büyük gelecek beklediğimiz bir gençti, İstanbula okumaya gitti brice takıldı, okulunu bıraktı, biz aile olarak bricin gençlere zarar verdiğini düşünüyoruz. Şimdi ben yakın çevreme Rahmi iyi bir briççi oldu gurur duyuyorum mu diyeyim, yoksa Rahmi briççi oldu çok üzgünüz mü diyeyim bilemiyorum” Kendilerine oğulları Rahmi’yi çok iyi tanıdığımı bugüne kadar Türkiye’de yapılmayan yurtdışında hakemlik sertifikası almış tek kişi olduğunu ve kendisiyle tüm ailenin gurur duyması gerektiğini anlattım. Gençlerin briçe olan tutkuları nedeniyle pekçok ailede benzer kaygılar vardır. Ancak aileler kaygılanmasın briç tutkusu gençlere hayatla ilgili pek çok şey öğretecektir. Kaldı ki yaşamızın tüm amacı bizden sonra ismimizin anılacağı bir şeyler yaparak, baki kalan kubbede hoş bir seda bırakmak değil mi ?
11.Mart.2007