GELİYORUZ SAO PAOLO

Üç gün sonra, çarşamba günü Ergun abi, Orhan , Emin ve ben yola çıkıyoruz. M.Ali bir kaç gün sonra gelecek. Cumartesi açılış töreni var pazar günü de maçlar başlıyor. Avrupa şampiyonası için Varşova veya Pau’ya da giderken de aynı heyecanı yaşıyorduk. Nasıl oynayacağımızı konuşuyor, şakalaşıyor, ekonomik alanlarda birbirimize destek oluyorduk. Takım olabilmenin en önemli yolu takım üyelerinin birbirlerine karşı sevgi ve saygılarının olmasıdır. Bizlerin birlikteliği arkadaşlık sınırını çoktan aşmış dostluk nitelikli bir aile şekline dönüşmüş durumda. Böyle olunca birbirimize karşı yaptığımız şakalar bile ruhlarımızı incitmiyor. Yaptığımız hatalar diğer kişiler de öfke veya hor görme şeklinde değil espriyle dalga geçme, eğlenme boyutunda keyifli bir sohpet havasında oluyor. Hatası olan incinmiyor, çünkü hepimizin takıma puan kazandırdığı bordlar asıl yapımızı oluşturuyor. Takım bazı maçlarda kötü gidebilir, ama bizim orada birlikte bulunmamız bile hepimiz için önemli. Birimizin hasta olmaması, takımdan düşmemesi, oyun kalitesinden çok daha değerli. Eğer bir de takım olarak başarılı sonuçlar yaşamaya başlarsak gözlerimiz ıslak ama sevgi dolu oluyor. Pau’daki ödül töreninde hepimiz biraz gözyaşı döktük, demek gözyaşı yalnızca acı veya ıstırap sonucu değilmiş, mutluluk yaşanması sonucunda da gözlerimiz boşalmayı istiyormuş. Gençlerin çoğu kendilerini gözyaşını saklamak zorunda hissederler, işte senyör olmanın çizgisi bence buradan başlıyor, senyörlerde gözyaşı dökmek utanılacak bir olay değil, duygularımızı açıkça ortaya dökmek ayıp kabul edilmiyor. Kaldı ki geçen yıllar duygularımızı kontrol edip sinirlerimizin boşalmasını yavaşlatmış durumda. Artık biraz duygusal bir yoğunlukta hemen mendilimizi çıkarmamız gerekiyor. Ama herşeye rağmen takım olarak omuz omuza olmak, birimizdeki duygu yoğunluğunu paylaşarak hafifletmeye çalışmak, acıları tatlıya çevirmek, yaşanan zorlukları yaşam eylencesine dönüştürebilmek bizim temel ilkelerimiz. Yalnızca briçte başarı için değil onun yanısıra bazı yeni dünyaları görmek, o dünyanın insanlarını hem yaşam biçimleriyle hem de briçteki becerileriyle kendimizle kıyaslamak, eksiklerimizi ve de fazlalıklarımızı ölçmek için gidiyoruz. Allahaısmarladık !
23.Ağustos.2009