VERONADAN -2

Briçte kendi stilimi aradığım yıllardı, altılı renkle üç açar, bol bol psişik yapar, rakipleri yanıltıp iyi puan kazandığım zaman benden mutlusu olmazdı. Kendimi çok zeki hissederdim, zaten o yıllardaki yaklaşımım ya bizim taraf oynardı ya da rakipler kontrlu oynardı. Bir zaman sonra briçte iki tür yaklaşımın olduğunu fark ettim, birisi yapıcı (constructive) diğeri yıkıcı (destructive). Yıkıcı briç rakipleri oynatmamak amacına hizmet eder, onları psişik yaparak kandırmak, baraj deklareleriyle onları karar vermekte zorlamak, majörünü saklayarak sanzatuyu kapmak bu alana girer ancak asıl briç öncelikle yapıcı olanıydı, öncelikle doğru renk ve doğru seviyeyi tespit eden brici yakalamalıydım. Nitekim daha sonraları çevreme de yapıcı briç oynamayı önerdim çünkü gerçek briç buydu.

21. yüzyılla birlikte briç değişmiş , artık bugün yapıcı brici herkes aşmış durumda, kişiler deklarede serbest kaldıkları zaman yüzdeyüze yakın bir oranda doğru seviye ve doğru renkte oynuyorlar. Bu nedenle yıkıcı briç eskiye nazaran daha önem kazanmış. Verona’ya gitmeden partnerim Merih’le pek çok konvansiyon ve sekans konuşmuştuk, Bergen, Jacoby 2NT, vb. pek çok , 400 e yakın el oynamamıza rağmen bir tane bile gelmedi, daha doğrusu geldi ama kullanmamıza fırsat verilmedi, hemen hemen dağılımsal güç artık puan gücüyle eşit duruma gelmiş. En üzüldüğüm ellerden biri, rakip 1 trefl oyun açtıktan sonra altı körü bulmamız oldu, keşke bulamayıp 4 kör oynasaydık, adamlar 6 köre 7 trefl dediler ve zonda olmalarına rağmen iki içeri 500 ile kurtuldular, biz de zondaydık 4 kör oynasaydık 680 alacaktık. Adamların oynadığı yıkıcı bricin pek çok kuralları var, öncelikle 11 p. civarıyla hemen açıyorlar ama açtıkları el dengeliyse ve tek bulunmuyorsa hemen deklareden çekiliyorlar, eğer ortaklıkta 10 kart fit ve singleton varsa kolay kolay size bırakmıyorlar veya yüksek seviyede karar vermeye zorluyorlar. İzninizle ilerdeki yazılarımda da bu konulara devam edeceğim çünkü orada oynanan briç ülkemizde oynanan briçten çok farklı.
09.Temmuz.2006